W strefie równikowej istnieją lasy, które charakteryzuje specyficzny klimat. Zgodnie z nazwą – wilgotne lasy – są to tereny, które charakteryzują się częstymi opadami deszczów. Jednak równocześnie panuje tu duże nasłonecznienie – oczywiście nie dociera ono do najgłębszych zakamarków lasu. Temperatura powietrza zaś za dani waha się między 20 a 30 stopniami Celsjusza. To, co najbardziej charakterystyczne i niezwykłe w lasach równikowych, to ich piętrowość. Najniżej znajduje się runo i zarośla. Tu dostęp do światła słonecznego jest minimalny, dlatego też runo leśne nie jest mocno rozwinięte, a w niektórych lasach nawet zanika. Żyją tu jedynie rośliny, które lubią półmrok, takie jak paprocie, mchy i grzyby. Wyżej znajdują się niższe drzewa i puste konary drzew wyższych. Tu rosną epifity, pasożytnicze rośliny, które rosną na innych roślinach. Są one dla nich podporą, ale też pozwalają na pozyskiwanie składników odżywczych. Żyją kosztem rośliny, na której się usadowiły, lub też czerpią składniki pożywcze z opadów i zgromadzonej materii organicznej w takich miejscach jak rozwidlenia gałęzi. Czwartym piętrem lasów tropikalnych są korony drzew. Tu sięgają drzewa o wysokości kilkudziesięciu metrów. Tu także żyją liczne epifity, a także ptaki i owady, a także mniejsi przedstawiciele innych gatunków zwierząt. Najwyżej zaś w lesie tropikalnym sięgają drzewa piętrzące się na wysokość aż do 80 metrów. Ich korony stanowią najwyższe piętro wilgotnych lasów. Są one bogate nie tylko w roślinność, ale także zwierzęta. Poza tym fauna i flora lasów tropikalnych jest równie bujna, co niezwykła. W lasach tych żyją liczne zwierzęta, poza wspomnianymi już wcześniej, także małpy, a nawet słonie i bawoły. Tereny te zamieszkują również ludzie. Zajmują się polowaniami, zbieractwem oraz rolnictwem. Do dziś istnieją tu afrykańskie plemiona, żyjące pierwotnie, bez zmian od wieków. Niestety jednak tereny lasów równikowych są niszczone, a w miejsce wyciętych drzew powstają plantacje (głównie bananowców, palm kokosowych i trzciny cukrowej). Z wilgotnych lasów tropikalnych pozyskuje się także cenne artykuły, takie jak cynamon, goździki, a także cenne gatunki drewna, takie jak mahoń i heban. Po raz kolejny okazuje się więc, że choć przyroda naje nam tak wiele, to my – ludzie – stanowimy dla niej zagrożenie. Powinniśmy zmienić swoje nastawienia, przestać ciągle brać i zadbać o to, by piękno Afryki pozostało takie jeszcze długo. Powinniśmy także uszanować tych, którzy żyją w tych pięknych lasach zgodnie z własną kultura, choć z dala od cywilizacji.